Comezou decembro e xuntámonos quinto e sexto para falar das conservas alimenticias.
Facendo un pequeno percorrido polos distintos métodos de conservación empregados dende a prehistoria ata a época actual, a titora de quinto fixo de “máster chef” para ensinarnos como se fai unha conserva moi doce e saborosa.
Antes de comenzar coa parte práctica, collemos apuntes sobre as normas de hixiene para obter conservas seguras.
Os tres pasos básicos son:
• Esterilización dos tarros
É preciso lavar tarros e tapas con auga quente e xabón. Este paso pode facerse no lavalouzas. Para maior seguridade ferverémolos (botes e tapas) durante 10 minutos e despois deixaremos que arrefríen e sequen boca abaixo.
• Cocción
Nesta parte deixamos os bolis para pasar á acción. A receita foi “Marmelada de ameixas vermellas e mazá”
Ingredientes:
1 Kg de ameixas
750 gr de azucre
½ limón
1 mazá.
• Envasado ao baleiro.
Lavamos ben a froita e cortámola en anacos ( sen pelar). Pesámola e engadimos a parte correspondente de azucre. Deixámola repousar (nós tivémola toda a noite). Engadimos o limón e puxemos ao lume. Despois de que fervera precisou entre 20 e 30 minutos para facerse a marmelada. Se tivera moita escuma, retiraríamola e finalmente batese.
Procedemos ao envasado.
Agora xa sabemos que tanto o azucre coma o limón axudan na conservación da marmelada.
A mazá contén unha substancia chamada pectina que axuda a que a marmelada colla consistencia. Non é preciso botarlle mazá; simplemente haberá que cocer máis a froita ata que espese a nosa marmelada.
Non é preciso empregar o batedor. Podemos pasar a marmelada polo pasapuré ou podemos envasala tal e como quede se nos gusta atopar “anaquiños” de froita.
• Envasado ao baleiro Neste caso ao tratarse dunha marmelada e dado o seu alto contido de azucre, enchimos os botes, pechámolos e fervémolos durante 10 minutos a baño maría. Para evitar que o bote se rompese puxemos un pano no fondo da tarteira. Pasados 10 minutos fervendo, apagamos o lume e deixamos que tempase dentro da pota. Terminou de arrefriar fóra e comprobamos que a tapa non afundía, sinal de que se fixo o baleiro.
As conservas deben gardarse en lugares con pouca luz e seco. E sempre que as abramos ten que facer o “pop” característico das conservas. Se a tapa está empenada non deberemos tomala nunca.
Hai que ter moito coidado coas conservas. Se por calquera motivo sospeitamos delas é mellor tiralas. Non deben estar empenadas, nin con mofo, nin facer burbullas. En todos eses casos estarían en mal estado e poden provocar enfermidades.
Para rematar o obradoiro fixemos o que estabamos desexando dende o principio. A degustación do noso experimento na cociña. A verdade que nos puxemos as botas porque probamos dous marmeladas feitas por Elena e que xa estaban ben frías para probar. Unha era a de ameixas e mazá e a outra de melocotóns.
Con tostas estaban riquísimas!!